Kikkoman’la Kahvaltı

Sofradaki çeşitliliğin getirdiği lezzet

Huzur veren kokusuyla insanı sabah yataktan çıkaran taze kahve kokusu, fırından yeni çıkmış sıcak ve yumuşacık ekmek ve kendi bahçemizdeki kovanlarda kendi arılarımızın yaptığı leziz bal – güne tebessümle başlatan bir senaryo. Böylesi bir manzaraya bir Alman evinde kolaylıkla rastlayabilirsiniz. Öte yandan diğer Avrupa ülkeleri bizlere çok daha farklı kareler sunabilir. Örneğin İngiltere’ye yolumuz düşerse ilginç bir çeşitliliğe sahip kahvaltı tabağımızın yanındaki çay bardakları durmadan boşalıp dolacak, İtalya’da ise hamurlu tatlılarınıza sıcak bir espresso eşlik edecektir. Olur da Japonya’ya kadar gidecek olursak sabahları önümüze, düşünmesi bile güç ama, balık ve pirinç gelecektir. Fakat tüm bu kültürlerin ortak noktasında tek bir şey var, o da lezzete olan düşkünlükleri. Bugün bizler için sıradanlaşan zengin kahvaltı sofraları eskiden çok daha nadirdi. Önceki dönemlerde öğünler genellikle açlığı gidermek üzerine şekillenirdi. Bugün sofralarımızı süsleyen milli yemeklere eskiden sadece üst sınıftaki vatandaşların erişimi olurdu. Bu sebeple de ‘ülke mutfağı’ dediğimiz kavram aslında oldukça yeni bir kavram. Bu durumun temel sebeplerinden birisi malzemelerin azlığıydı. Eskiden sıradan bir vatandaşın gücünün, sofrasına farklı bir malzeme koymaya yetmesi pek de mümkün değildi.

Avrupa’daki kahvaltı kültürü geçtiğimiz yüzyılın başına kadar zevk için yemekten oldukça uzaktı. Örneğin Almanlar için kahvaltıda yenen süt çorbası ve ekmek, günün geri kalan öğünlerinin de yerini tutuyordu. O zamanki beslenme biçimi hala orta çağdan kalan geleneklerin devamıydı ve Avrupa toplumun çoğunluğunu oluşturan yoksul kesimin birbiri arasında çok bir fark yoktu. Örneğin birçok diğer ülkede olduğu gibi Fransa’da da ekmek gibi hamur işleri yaygındı. Yine de Fransızlar güne başlarken sıcak bir tavuk ya da sebze çorbası da içiyorlardı. Sert ve soğuk iklimi sebebiyle çeşitliliğin oldukça az olduğu Norveç’te ise bu zor koşullarda çocukların beslenmesine öncelik verilmişti. Yetişkinler basit yemeklerle idare ederken çocuklara okullarda Oslo kahvaltısı veriliyordu. Bu kahvaltı tam tahıl ekmeği, margarin, bir dilim peynir, bir bardak süt, yarım elma ve yarım portakaldan oluşmaktaydı. Öte yandan İngiltere o zamanlar da bugünkü gibi sağlam ve çeşitli kahvaltı sofrasıyla tanınıyor ve dünyanın ileri gelen mutfaklarından biri olarak görülüyordu. Dünyanın her yerine yayılan kolonileri sayesinde İngilizlerin sofrasında diğer ülkelerde bir arada görülemeyecek çeşitlilikte tuhaf malzemeler ve ender baharatlar vardı. Bugünlerdeyse biz Avrupalılar heyecan verici tarifler denemek için en özel malzemelere bile genellikle erişebiliyoruz. Artık kendimizi sınırlamamıza gerek yok; istediğimiz kültürün yemeklerini deneyebilir hatta daha önce yapılmamış alternatifleri keşfedebiliriz.

Dijitalleşmeden bu yana seçeneklerimiz daha da arttı ve hiç olmadığı kadar sıra dışı ve çeşitli hale geldi! Özellikle de genç nesil için artık geleneklerin arasındaki engeller kalktı. Sosyal medya hayatımızın her alanında bize rehberlik ederken yemek bloğu yazarları ve influencerların gücü de arttı. Artık her gün yeni bir şeyler görüyor, farklı bir şey keşfediyoruz. Farklı yemek yeme şekillerinden tutun yaratıcılık dolu yemek tariflerine, yemek artık hayatımızda daha öncekinden çok daha büyük bir yer kaplıyor.

Peki bu ufak yenilik arayışınız için soya sosumuzdan daha iyisi mi var? Bizim tutkumuz sofralardaki çeşitlilik. İşte tam bu yüzden sizlere kahvaltılarınıza renk katacak birbirinden eşsiz ve denenmemiş tariflerden bir demet hazırladık. Brunch adı ile de bilinen kuşluk öğününü yaygınlaşırken ailenizi ya da arkadaşlarınızı toplayıp onlara bu öğün için yeni tariflerinizi hazırlamaya ne dersiniz?